Λασσάνης, Γεώργιος

(Κοζάνη 1793 – Αθήνα 1870). Λόγιος, Φιλικός και πολιτικός. Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στη Λειψία. Το 1818 ταξίδεψε διαδοχικά στην Πέστη της Ουγγαρίας και στη Μόσχα, για να καταλήξει στην Οδησσό, όπου εργάστηκε αποδοτικά ως δάσκαλος στην Ελληνεμπορική Σχολή της εκεί ελληνικής κοινότητας (Ιανουάριος 1820). Στην Οδησσό ο Λ. παρουσίασε αξιοσημείωτη εκπαιδευτική και συγγραφική δραστηριότητα· συνέθεσε πατριωτικά έργα, έμμετρα (Ελλάς· Πρώτος ενθουσιασμός των Ελλήνων, όλα ανέκδοτα ακόμα), θεατρικά (Αρμόδιος και Αριστογείτων, ανέκδοτο· Η Ελλάς και ο ξένος, 1819) και πεζά (Αποσπάσματα ιστορίας της Εταιρείας Φιλικών, Στρατιωτικόν της Ελλάδος δοκίμιον, Έκθεσις περί ληστείας κλπ.· όλα είναι ανέκδοτα και σώζονται στο Αρχείο Λασσάνη της Βιβλιοθήκης της Βουλής). Ο Λ. μυήθηκε από τους πρώτους στη Φιλική Εταιρεία (μάλλον από τον Κωνσταντίνο Πεντεδέκα) την 1η Μαρτίου 1818. Προσέφερε με ενθουσιασμό πολύτιμες υπηρεσίες στη Φιλική Εταιρεία, περιηγούμενος ρωσικές και βαλκανικές πόλεις και αποκαθιστώντας την επαφή με διακεκριμένα στελέχη της πατριωτικής οργάνωσης (Νικόλαος Υψηλάντης, Μιχαήλ Σούτσος, Αντώνιος Τσούνης κλπ.). Ο ενθουσιασμός του Λ. προκάλεσε την ανησυχία ορισμένων μελών της Εταιρείας, αλλά τελικά η δράση του δεν αποτέλεσε αφορμή παρεξηγήσεων και αντιδράσεων, σε αντίθεση με την περίπτωση του Νικολάου Γαλάτη. Ο Λ. ήρθε σύντομα σε επαφή με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος είχε γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των μελών της Εταιρείας στην Οδησσό. Τον Αύγουστο του 1820 ο Υψηλάντης έφτασε στην Οδησσό και διόρισε τον Λ. γραμματέα και υπασπιστή του. Αφού και οι δύο μετέβησαν στο Ισμαήλ της Βεσσαραβίας, κατέστρωσαν το σχέδιο της Επανάστασης από κοινού με άλλους Φιλικούς. Ο Λ. ανέλαβε να εξασφαλίσει την υποστήριξη του ηγεμόνα της Μολδαβίας Μιχαήλ Σούτσου, καθώς επίσης και να συντονίσει τις ενέργειες των ηγετών των ατάκτων (Γεωργάκης Ολύμπιος, Ιωάννης Φαρμάκης, Χριστόφορος Περραιβός, Σάββας Καμινάρης κ.ά.). Επιτελώντας στο ακέραιο το έργο του, οργάνωσε τα καπετανάτα και συνέταξε τους στρατιωτικούς κανονισμούς των απελευθερωτικών σωμάτων, καθώς επίσης και την περίφημη προκήρυξη που απηύθυνε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης όταν διέσχισε τον Προύθο, κηρύσσοντας την Επανάσταση. Ο Λ. ακολούθησε τον αρχηγό του ως χιλίαρχος, τόσο κατά τις συγκρούσεις των Παραδουνάβιων ηγεμονιών όσο και στις φυλακές του Mungatz της Αυστρίας. Επί Καποδίστρια επέστρεψε στην Ελλάδα και συμμετείχε στις επιχειρήσεις της Πέτρας, ενώ ανέλαβε διάφορα αξιώματα επί Όθωνα (υπουργός Οικονομικών το 1837, νομάρχης Αττικής κλπ.). Με διαθήκη του, ο Λ. συνέστησε τον Λασσάνειον διαγωνισμόν για τη συγγραφή θεατρικών έργων με ελληνικές υποθέσεις (1889-1910). Η θυσία του Νίκου Καζαντζάκη είναι ένα από τα έργα που έχουν βραβευτεί στον συγκεκριμένο διαγωνισμό.